در همین راستا توالی دو نمونه جدید در ژنوم این حشره را کشف کردیم و با کدهای MN933927 و MN933928 در بانک جهانی ژن (GenBank) ثبت نمودیم. لینک دسترسی به ژن های ثبت شده به شرح زیر است:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/nuccore/MN933927

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/nuccore/MN933928

تصاویر زیر نیز اطلاعات این ژن ها را که در سایت ncbi به صورت کامل قابل مشاهده است، نشان میدهد:

 

 

این حشرات، ترشحات مومی چسبناک و و لوله ای شکل را از خود ترشح میکنند که ما پس از شناسایی کامل حشرات، برای اولین بار در دنیا خواص مورفولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و زیستی این رشته‌های مومی را بررسی نمودیم. در این مرحله ما از تکنیک های مختلف میکروسکوپی، طیف سنجی، تکنیک های تلفیقی (از جمله تکنیک Nano-LC-ESI-MS/MS Peptide Mapping که در دانشگاه هامبورگ و توسط گروه تحقیقاتی استاد گرامی جناب آقای پروفسور Schlueter انجام شد)، انواع تکنیک های الکتروفورز و همچنین شبیه سازی ها و محاسبات بیوانفورماتیکی استفاده کردیم که مجموع نتایج آن ها نشان داد که این ترشحات مومی شکل با مورفولوژی شش ضلعی منتظم عمدتاً از رشته های پروتئینی اکتین و توبولین تشکیل شده اند که با نظم بسیار خاصی در کنار یک دیگر قرار گرفته اند.

در ادامه پروژه، ویژگی های بیولوژیکی این رشته های ترشحی را مطالعه کردیم. نتایج ما نشان داد که این ترشحات مومی با سلول‌های فیبروبلاست پوست انسان (Hu02) و همچنین سلول های فیبروبلاست لثه ای (HuGu) سازگاری زیستی بسیار بالایی دارند و فاقد سمیت هستند (MTT Assay). همچنین با گلبول های قرمز خون نیز سازگار بوده و فعالیت همولتیک از خون نشان نمیدهند (Hemolysis Assay). به علاوه در برابر رده های گوناگونی از انواع باکتری ها و قارچ ها فعالیت ضد میکروبی از خود نشان میدهند (MIC-MBC, Anti-Biofilm Assay).

مجموع این ویژگی های بسیار شگفت آور و فوق العاده این رشته های ترشحی، ما را بر آن داشت تا از آن به عنوان ماده ای برای ترمیم و پانسمان زخم (Wound Healing) استفاده کنیم. بر همین اساس تست های in-vivo را بر روی موش های آزمایشگاهی آغاز کردیم. نتایج آزمون های حیوانی نشان داد که این ترشحات مومی (که به صورت اسپری محلول در سرم نمکی استفاده شدند) تأثیر بسیار فوق ‌العاده‌ای بر بهبود زخم دارند و عفونت زخم را نیز از بین میبرند. همچنین به طور مستقیم سبب افزایش قابل‌ توجه فاکتورهای رشد موثر بر بهبود زخم‌های پوستی (شامل FGF، IGF و KGF) می‌شوند.

یکی دیگر از مطالعات بیولوژیکی ما بر روی این رشته های ترشحی، بررسی خواص ضد سرطانی (Anti-Cancer Activity) آن ها بود. در یکی از آزمون های سمیت سنجی، ما نشان دادیم که این ماده در برابر سلول های سرطانی کبد (HepG2) سمیت بسیار بالایی دارد و حتی کمترین غلظت های آن میتواند به طرز شگفت انگیزی سبب نابودی این سلول های سرطانی شود. بررسی خواص ضد سرطانی این ماده بر روی سایر رده های سلولی دیگر نیز با قدرت در حال پیشرفت است.